I am Groot. I am Groot. I, am, Groot. Ja sorry voor de spoilers, maar ik kon het niet laten. Je raadt het al; ik heb hem gezien! Iets later dan gepland deze review, dat wel, maar dat komt door andere dingen. De film is wat mij betreft langverwacht en ik ben dan ook onwijs blij dat ik hem al heb kunnen zien! Wat ik ervan vond? Fantastisch!
Voordat we beginnen heb ik alvast iets handigs. De Playlist van Vol.1 & 2 op Spotify. Heb je iets om te luisteren om in de stemming te komen.
https://open.spotify.com/user/hollywdrecrds/playlist/1xY6msLHX1W34EzB0UkkbU
Sinds Iron Man door Marvel op het doek is getoverd ben ik fan. Elke film die door Marvel/Disney gemaakt wordt moet ik zien in de bioscoop. Uiteraard houd ik ook van de strips, maar ik kan mezelf geen kenner noemen van het bronmateriaal. Toen de eerste Guardians of the Galaxy uitkwam, was ik een beetje huiverig om naar de bioscoop te gaan. De setting sprak me niet echt aan en een pratende boom en wasbeer gingen me misschien wat ver. Toen ik er zat was ik verkocht en sindsdien keek ik al uit naar deel 2.
Kleine situatieschets: Het is Koningsdag 2017. De Koning is op bezoek in Tilburg en De Brilnerd ging samen met de vriendin kijken of ze een glimp konden opvangen van Koning Willem en Koningin Max. Niet gelukt. Na een tijdje buiten te slenteren begon het te regenen en besloten we gelijk maar toe te geven aan De Brilnerd’s craving; GUARDIANS OF THE GALAXY VOL.2 in IMAX.
Goed, dus kaartjes gekocht en de zaal was toen nog niet helemaal uitverkocht. Toen we onze plaatsen hadden gevonden liep de zaal toch flink vol. Mijn lievelingsmoment van elke IMAX film (die ik ook als eerste afspeelde op onze nieuwe geluidsinstallatie thuis) is de IMAX intro. Voor jullie kijkplezier gelijk maar even toegevoegd. Remember; AUDIO FULLLLL!
Snel daarna kwam mijn favoriete Guardians of the Galaxy moment tot nu toe. Na de proloog zien we een gevecht tussen de Guardians en een interdimensionaal wezen dat bijzondere batterijen komt stelen. In beeld komt Baby Groot, die vrijwel meteen de harten van de bioscoopganger steelt. Rocket heeft voor tijdens het gevecht alvast een muziekinstallatie klaar staan, met Starlord’s Awesome Mixtape als playlist. Van deel 1 weet ik dat de soundtrack ontzettend vet is en ook onderdeel uitmaakt van het verhaal. Toen dit nummer startte en ik Baby Groot zag dansen was de film wat mij betreft al geslaagd.
Goed, het verhaal. In deel 1 zien we hoe The (Freaking) Guardians of the Galaxy bij elkaar komen. In deel 2 zien we dat The Guardians nog steeds bij elkaar zijn en in opdracht van The Sovereign exotische batterijen moeten beschermen. Hoewel deze opdracht voltooid wordt ontstaat er flinke onenigheid tussen The Guardians en The Sovereign. The Guardians slaan op de vlucht en worden uiteindelijk gered door wat later een bekende van Starlord blijkt te zijn. Hier krijgen The Guardians het uiteindelijk mee aan de stok, waardoor ze opnieuw het universum moeten beschermen voor het kwaad. Behalve de vertrouwde acteurs en hun karakters is er uiteraard ook plaats gemaakt voor een aantal nieuwkomers. Kurt Russel bijvoorbeeld geeft de film ineens een hele andere sfeer. Wanneer je ineens Sylvester “Sly” Stallone op het doek ziet verschijnen, valt misschien je mond zelfs even open. Aan sterren dus geen gebrek. Gelukkig staan ze beiden in dienst van het verhaal. Sly weliswaar in iets mindere mate, maar het is geen overdreven gemaakte cameo geworden.
Het verhaal an sich is niet heel verrassend en heeft zelfs een vrij standaard plot. Wat deze film zo grandioos maakt is de humor die gebruikt wordt, de – bij vlagen – geniaal in beeld gebrachte actiescènes en zoals gezegd de matchende soundtrack. Wat bijzonder is, is dat bijvoorbeeld Brandy van Looking Glass, voor de film gemaakt lijkt. Of de film is rond Brandy geschreven, wat natuurlijk ook heel goed kan.Hoewel eerder gemaakte sequels binnen de Marvel Cinematic Universe vaak tegenvielen, ben ik van mening dat het bij deze film wél is gelukt. Een goede mix van humor en actie aangevuld met de briljante soundtrack. Ik zit al klaar voor deel 3!
Oh en het is al 10000000 keer gezegd, maar blijf alsjeblieft zitten tot je alle post-credits scenes hebt gezien.