Nieuwe serie: A Series of Unfortunate Events [Review]

Wie de afgelopen weken inlogde op Netflix kon er bijna niet omheen. Netflix heeft de langverwachte serie “A Series of Unfortunate Events” online gezet. De trailers die eind vorig jaar online wisten in ieder geval mij behoorlijk nieuwsgierig te maken. Nu ik het hele eerste seizoen gezien heb, is het tijd voor een terugblik.

Het verhaal
“A Series of Unfortunate Events” is gebaseerd op de boeken van Lemony Snicket (Daniel Handler). Het verhaal vertelt over het leven van drie kinderen van rijke komaf, die hun ouders verloren als gevolg van een catastrofale brand. Zoals je kunt verwachten verandert het leven van deze drie kinderen direct. De kinderen; Violet (de oudste van de drie, briljant uitvinder), Claus (de middelste van de drie, leest ontzettend graag en onthoudt alles dat hij leest) en Sunny (de jongste, Sunny is nog een peuter en heeft vlijmscherpe tanden waarmee ze zelfs door het hardste materiaal kan bijten), worden door de bankier Mr Poe ondergebracht bij een voogd. Hier begint de ellende.

De serie
Al in de eerste trailer wordt je duidelijk gemaakt dat deze serie bol staat van de ellendige momenten. Je weet zeg maar al een beetje waar je aan gaat beginnen. “Wie niet tegen ellende kan, kan maar beter niet kijken.” In de eerste trailer wordt ook nog even een fourth wall gebroken, maar de toon is al meteen gezet. En die is duister. Voor wie alleen de film heeft gezien met Jim Carrey, is de serie wel even wennen. De vooral komische toon die Carrey met zich meebracht, is in de serie iets gematigder aanwezig.
Ik was van te voren bang was dat het verhaal uit de film uitgesmeerd zou worden over een seizoen. Gelukkig is dat maar voor een gedeelte waar. De manier waarop het verhaal gebracht wordt is totaal anders dan de film. De eerste helft is weliswaar hetzelfde, maar de toevoeging van een subplot en een totaal ander einde zorgen voor genoeg vernieuwing.

De cast
In mijn hoofd is Jim Carrey Count Olaf. En Stefano. En Captain Sham. Na wat langer kijken is Neil Patrick Harris toch een onwijs goede Olaf. Hij heeft de karakters zich volledig eigen gemaakt, zonder al teveel naar zijn voorganger te kijken. Voor de kinderen zijn ook drie goede acteurs gevonden, die elk hun rol compleet eigen hebben gemaakt. Wie overigens goed oplet, ziet dat baby Sunny zo nu en dan een CG-gezicht meekrijgt. Waarschijnlijk om te voorkomen dat er een stuntbaby gebruikt moet worden. De eerste voogd die te zien is in seizoen 1, is Dr. Montgomery Montgomery (geen grap). Hij wordt gespeeld door Aasif Mandvi. Niet de bekendste naam, maar wel een zeer geschikt acteur voor de rol van Uncle Monty. Een mindere keuze is wat mij betreft gemaakt als het gaat om Aunt Josephine. Alfre Woodard is een naam die al reeds in de Netflix Originals pool of actors zit. Hoewel de actrice in andere series en films uitstekend op haar plaats is, lijkt ze in “A Series..” minder op haar gemak. Dit komt de geloofwaardigheid van het karakter Aunt Josephine, minder ten goede.

Eindconclusie
Al met al heb ik het acht afleveringen durend seizoen binnen 2 dagen helemaal afgekeken. Ik heb met groot plezier gekeken, naar wat Netflix heeft weten te maken van Lemony Snicket’s verhaal.
Links: IMDB | Probeer Netflix!